Jak to jest być leniwym?

Ciekawie i ciężko zarazem.
Ciekawie bo można dostrzec więcej w dziennej gonitwie myśli i czynów. Wyciągając kończyny do słońca zmarnować czas  wsłuchując się w głos świata, pobudzić melaninę by nabrać rumieńców, jeszcze choć na chwilę.
Jesień pobudza we mnie potrzebę lenistwa, zatrzymania świata, ciepła, słońca i koloru. Kradnę bliskim codziennie pół godziny siebie  na spacer samej ze sobą. Chodzę i dotleniam się przed smogiem zimy....









Komentarze

Prześlij komentarz

Dziękuję za odwiedziny :)